Электрон парамагнит резонансы (EPR) - магнит резонанс технологиясе, яраксыз электроннарның магнит мизгеленнән барлыкка килгән. Аны атомнарда яки матдәләр молекулаларында булган яраксыз электроннарны сыйфатлы һәм сан ягыннан ачыклау, аларны тикшерү өчен кулланырга мөмкин. Тирә-як мохитнең структур үзенчәлекләре. Ирекле радикаллар өчен орбиталь магнит моментының тәэсире юк диярлек, һәм гомуми магнит моментының күпчелеге (99% тан югары) электрон әйләнешкә ярдәм итә, шуңа күрә электрон парамагнит резонансы "электрон спин резонансы" (ESR) дип тә атала.

Электрон парамагнит резонансы беренче совет физикы Э · К · Завуа тарафыннан 1944 елда MnCl2, CuCl2 һәм башка парамагнит тозларыннан ачылган. Физиклар бу техниканы башта электрон структураны, кристалл структурасын, дипол моментын һәм кайбер катлаулы атомнарның молекуляр төзелешен өйрәнү өчен кулландылар. Электрон парамагнит резонанс үлчәү нәтиҗәләренә нигезләнеп, химиклар катлаулы органик кушылмаларда химик бәйләнешләрне һәм электрон тыгызлыкны таратуны, шулай ук ​​реакция механизмы белән бәйле күп проблемаларны ачыкладылар. Америка Б. Гомуми һ.б. 1954 елда беренче тапкыр биология өлкәсенә электрон парамагнит резонанс технологиясен керттеләр. Алар кайбер үсемлек һәм хайван материалларында ирекле радикалларның булуын күзәттеләр. 1960-нчы еллардан башлап, инструментларның өзлексез камилләшүе һәм технологиянең өзлексез яңалыгы аркасында физика, ярымүткәргечләр, органик химия, катлаулы химия, нурланыш химиясе, химия инженериясе, диңгез химиясе, катализаторлар, биология һәм электрон парамагнит резонанс технологиясе кулланыла. биология. Ул химия, медицина, экология фәннәре, геологик эзләү кебек күп өлкәләрдә киң кулланылган.